شیرین عبادی: تاریخ از آیت الله منتظری قدردانی خواهد کرد

در پی درگذشت آیت الله منتظری، شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل، از ایران سوگ نامه ای نوشت که متن آن بر بسیاری از وب سایت ها منتشر شده است. او در این نامه آیت الله منتظری را پدر حقوق بشر ایران م یخواند.شهران طبری از رادیو فردا در این باره با او گفت وگویی دارد.شیرین عبادی: ایشان به حق پدر حقوق بشر در ایران هستند و به خاطر دفاع از زندانیان سیاسی از دنیا و کلیه ظواهر آن، حتی از رهبری حکومت جمهوری اسلامی چشم پوشیدند. برای این که مخالف اعدام های سیاسی بودند.الان تعداد زیادی از زندانیان سیاسی سابق، جان خودشان را مدیون آیت الله منتظری میدانند.اهمیت شادروان آیت الله منتظری در این بود که به خاطر عدالت و حمایت از حقوق بشر از مقام و مسندی چون رهبری جمهوری اسلامی ایران چشم پوشی کرد.در رهگذر دفاع از حقوق بشر، بسیاری زندگی خودشان را و اموال خودشان را ازدست دادند. اما کمتر کسی در این مقام بود که بتواند از چنین پست مهمی صرفنظر کند و سالها در خانه بنشیند و به قول خودش بگوید که «من تا آستانه جهنم رفتم ولیکن داخل نشدم». راست میگوید. الان روانش بر دوش فرشتگان در بهشت است. او جان بسیاری را نجات داد.شما از ایشان پوزش می طلبید و میگویید که در زمان حیاتشان به ارزشهای او پی نبرده بودید. فکر میکنید چرا؟این پوزش در حقیقت به خاطر آن بود که در حیات ایشان قدر زحمات ایشان را آن طور که باید و شاید، جامعه ایران، خصوصا جامعه روشنفکری و علی الخصوص جامعه چپ ایران، نشناخت و فراموش کردند که تعدادی از روشنفکران و چپ های ایران حیاتشان را مدیون آیت الله منتظری هستند.از آن نظر که وقتی یک زندانی سیاسی، مثلا یک روزنامه نگار یا وکیل را دستگیر می کردند، داد و قال در ایران به پا میشد، اما متاسفانه یک دهم آن برای شخصیت بزرگواری چون آیت الله منتظری به پا نشد.سالهای سال از ناحیه روشنفکران و نویسندگان و خصوصا گروههای چپ، هیچ یک از آنها از آیت الله منتظری آن طور که باید و شاید قدردانی نکردند.البته در اینجا باید بگویم ایشان بزرگتر از آن بودند که به قدردانی ما نیاز داشته باشند. تاریخ از ایشان قدردانی خواهد کرد.شما نقش ایشان را در نزدیک کردن نیروهای چپ و مذهبی در زندان حائز اهمیت زیادی خوانده اید. فکر میکنید اگر ایشان مقام رهبری پیدا میکردند راهگشای نظام دموکراسی و نزدیکی تمام نیروهای سیاسی در ایران می شدند؟طبق خاطراتی که از زندانیان سیاسی زمان شاه باز مانده، متاسفانه رفتار متحجرانه برخی از مسلمانان مبارز زمان شاه با نیروهای چپ درست نبوده است. ولی چند نفر در این میان استثنا بودهاند که سعی میکرده اند بین گروههای مسلمان مبارز و چپ های انقلابی آشتی برقرار کنند که آیت الله طالقانی و آیت الله منتظری در این میان همیشه نامشان به نیکی برده میشد و گروههای چپ که در زندان بودند همیشه از این دو بزرگوار با احترام یاد میکردند.طبیعی است که کسی که با آزادی بیان موافق است، آن کسی که حتی با قاتلین فرزندش هم با رافت و مهربانی رفتار میکند اگر به قدرت می رسید طبیعتا وضعیت سیاسی ایران الان بدین گونه نبود که به قول حتی تعدادی از افرادی که خود دست اندر کار حکومت هستند بحران سیاسی ایجاد شده باشد.منبع: رادیو فرداشنبه5 دی 1388 / 26 دسامبر 2009---------------------------زن = مرد ... برابر اندیش